Preek van de week voor de derde zondag van de Advent 12/13 december 2020

Er is een mens geweest, een gezondene van God;
zijn naam was Johannes. Hij kwam als getuige: hij moest getuigen van het licht,
opdat allen door hem tot geloof zouden komen.
( naar Johannes 1,6-7)

overweging bij dit zondags evangelie

Tijd voor een ander...
Op deze derde zondag van de Advent (Gaudete: verheugt u, de Heer is nabij),
komt de ruige man in de woestijn, Johannes de Doper, ook weer in dit evangelie van Marcus voor.
Johannes was wie hij was door de inwerking van de H.Geest, hij noemt zichzelf gewoon de
'de stem van iemand die roept in de woestijn', hij wijst daarmee op de komst van de Messias die
komen gaat, en waar wij ons op moeten voorbereiden. En met woestijn bedoelt hij niet het kale en
onvruchtbare zand en rotslandschap waar het zelden of nooit regent, maar bedoelt hij een
levenssituatie zonder toekomst, zonder geloof, hoop en liefde. Johannes de Doper komt om te
getuige van het licht, niet het licht van de zon dat 'smorgens opkomt en 'savonds weer ondergaat,
en ook niet het kunstlicht wat we overal hebben of het licht van de kerstversiering. Maar het 'licht'
waar de duisternis is in ons leven; troost waar verdriet is, bemoediging waar alles schijnt te mislukken.
Het duister is 't symbool voor alles wat ons bang en verdrietig kan maken, en voor wat ons zorgen baart.
Als je Jezus' licht hebt ontvangen én de kans geeft om het in je leven te laten schijnen, dan kun je
mogelijk nog wel eens ergens tegenop zien, maar je weet dat God onze hemelse Vader, a.h.w. over je
schouders met je meekijkt, jou draagt en dat Hij je kracht zal geven. Wat kunnen we verder van Johannes
de Doper leren? Je kunt hem bijv. volgen in zijn bescheidenheid, toen ze hem vroegen wie hij was, zei hij
enkel wie hij niet was:'Ik ben de Messias niet, ik ben de stem van iemand die roept in de woestijn': 'Maak
de weg van je leven recht voor de Heer die komt, want midden onder u staat Hij die gij niet kent.'In deze
tijd zou Johannes kunnen zeggen: 'Ik heb een vraag; zijn er nog mensen die tijd hebben in deze maand,
tijd voor een ander, tijd om even stil te staan en te luisteren, tijd voor de vraag;'hoe gaat het met je?'
Maar... vaak na het beleefde antwoord:'Goed hoor, en met jou?' Lopen we al weer vlug verder want we hebben
immers bijna altijd geen tijd! Hoe vaak zeg je niet: 'Ik heb nu even geen tijd!'Vaak zijn we allemaal druk,
druk met onze zelfgekozen bezigheden. Hoe komt dat toch? Zou het komen doordat onze maatschappij
steeds individualistischer en zakelijker wordt? Vooral in deze al lang durende coronatijd worden vele, vooral
jongeren steeds harder en onverdraagzamer naar anderen toe, eigen rechter spelen, steeds meer fysiek geweld
en voorgeschreven regels negeren, de samenleving verhard en verdeeld. Veel mensen hebben geen tijd
voor een ander, en daarmee verdwijnt ook het sociale en de naastenliefde uit onze maatschappij, en dat is iets
wat in dit voorjaar nog zo gepromoot werd: 'Let een beetje op elkaar en zorg voor elkaar, en laten we meer
naar elkaar omkijken, en houd vol!' En dat was nou juist waar ieder mens zo'n behoefte aan had, en ook nu nog!
Bemind, gezien, gerespecteerd en gewaardeerd worden. Als je bij iemand terecht kunt met je verhaal,
probleem, emoties, vreugde maar ook verdriet dan doet je dat goed en geeft je het besef dat je de moeite
waard bent, gewaardeerd wordt en niet voor niets leeft. Want als niemand jouw nodig heeft, of belangrijk
vindt is dat niet fijn. Moeder Theresa heeft het vaak gezegd:'De ergste ziekte in onze westerse samenleving
is; dat zoveel mensen ongewenst zijn, niet bemind worden, geen aandacht krijgen en dat is het ergste wat je
kan overkomen.' Jezus getuigde in zijn leven van Gods liefde voor iedere mens, Hij maakte tijd vrij voor
eenzamen, uitgestotenen, publieke zondaars, hopelozen, vreemdelingen, maar ook mensen met een besmettelijke
ziekte, dementerenden en gehandicapten. Welvaart kan een obstakel zijn, maar wij zelf ook, kan Jezus bij
zijn komst op aarde ook tot mij doordringen? Sta ik er voor open, ben ik zuiver van hart en heb ik mijn weg
recht gemaakt en ontdaan van obstakels? Over twaalf dagen gedenken en vieren we Jezus geboorte op aarde,
niet de zoveelste verjaardag van het kindje, maar dat onze God een God mét ons is geworden, als mensenzoon!
(preken.be + Martien)
***************************************************************************************************

Advents gebed

En terwijl wij ons druk maken, om Jezus een plaats te geven in ons bestaan,
of ons vooral bezig houden met randverschijnselen rond kerstmis,
of er helemaal niets mee doen, en laten blijken dat we Hem niet meer zo zien zitten.
Zit Hij zelf neer op onze drempel en vraagt ons als mens op de vlucht,
om asiel, een bad en bed, om werk en brood, en...om mensenrecht.

Hij is iedere man en vrouw die geen huis, geen eten en drinken heeft,
die ziek is en eenzaam.
En Hij fluistert ons in: 'Al wat je hen doet, heb je ook mij gedaan,
al wat je hen onthoudt, heb je ook mij onthouden.'
Hij komt ons tegen van dag tot dag.
***************************************************************************

Gebedje

Lieve God,
In elke mens die we ontmoeten, zit een stukje van jou.
Help ons daaraan te denken, dan zien we dat altijd maar beter.
En voor we het weten, lijken we zelf ook meer op jou!
**************************************************