Preek van de week

OVERWEGING

Er was een bruiloft te Kana, waarbij de moeder van Jezus aanwezig was. Op deze wijze maakte Jezus een begin met de tekenen en Hij openbaarde zijn glorie. Er zijn weinig passages in het evangelie die zoveel tot de verbeelding hebben gesproken als het wijnwonder te Kana. Het is dan ook een prachtig verhaal. Het kan alleen maar opgetekend zijn door een ooggetuige die letterlijk en figuurlijk met volle teugen van het gebeuren genoten heeft!

Toch heeft Johannes ons deze gebeurtenis niet alleen als een verhaal doorgegeven, maar hij heeft er ook een boodschap in verpakt. Zoals zo vaak spreekt hij over iets wat hij met Jezus heeft meegemaakt, maar verwijst tevens naar een diepere werkelijkheid, die in de gebeurde tekenen zijn bedoeld.

Johannes spreekt over een bruiloftsmaal. Daar begint Jezus zijn openbare zending mee. Maaltijden nemen in het Johannes-evangelie een belangrijke plaats in. Vlak voor 'het uur', het uur van zijn lijden, het hoogtepunt van zijn zending, openbaart Jezus tijdens het Laatste Avondmaal zijn zending vanuit de Vader en stelt de heilige Eucharistie in, de maaltijd waarin Jezus voor altijd zijn lijden tegenwoordig stelt en bij ons blijft. En ook halverwege zijn zending vindt er een maaltijd plaats die alles met zijn zending te maken heeft: de wonderbare broodvermenigvuldiging en de bijbehorende brood-rede. Zij vormen een keerpunt in Jezus' leven waardoor vele van zijn leerlingen zich afwenden en het verzet onder de joden steeds sterker wordt. Deze maaltijden verwijzen naar de heilige Eucharistie, en we mogen ook in het wijnwonder zo'n verwijzing zien: zoals te Kana water in wijn veranderde, zo zal wijn in Bloed veranderen.

Maar er is meer. Een maaltijd, elke maaltijd is een samenzijn dat gemeenschap en vriendschap uitdrukt. Een bruiloftsmaaltijd doet dit bij uitstek. Het huwelijksverbond dat gesloten en gevierd wordt, is de sterkste gemeenschap die wij als mensen onderling kunnen aangaan. Juist daarom kan het ook verwijzen naar een band die de mens te boven gaat: de band tussen God en de mens. In de eerste lezing horen we dan ook de woorden van de profeet Jesaja: Zoals een jongen zijn meisje trouwt, zal Hij die u opbouwt (dat wil zeggen: God zelf), u trouwen; en zoals een bruidegom zich verheugt in zijn bruid, zal God zich verheugen in u. God zelf gaat een verbond als in een huwelijk met elk van ons aan. Maar toch was Hem dit nog niet genoeg. Johannes wil ons verder op het spoor zetten. Johannes verhaalt ons eigenlijk op een merkwaardige wijze over dit huwelijk te Kana. Op een bruiloft zijn immers de stralende bruid en de blijde bruidegom het middelpunt van de festiviteiten, maar Johannes schenkt helemaal geen aandacht aan hen. Ze zijn haast afwezig. De bruidegom wordt er even bij gehaald om het verwijt te moeten horen dat hij de mindere wijn het eerst te drinken heeft gegeven. Jezus en zijn moeder spelen de hoofdrol. Door zo te handelen plaats de evangelist de historische bruiloft te Kana als het ware op de achtergrond en vraagt aandacht voor de eigenlijke bruiloft die hij wil beschrijven: de bruiloft van Christus zelf.

De moeder van Jezus, Maria, speelt een bijzondere rol bij deze bruiloft. Door een verregaande discussie met de protestanten is men de woorden van Jezus als een afwijzing gaan uitleggen, terwijl het vervolg duidelijk een andere richting op wijst. De woorden van Jezus kan men echter ook als vragen van verwondering vertalen: “Wat is er tussen u en Mij? Is mijn uur reeds gegeven?” Maria geeft namens de Vader aan dat Hij een begin moet maken met de tekenen en zijn glorie openbaren. Het is een bemiddelende rol die de moeder van Jezus nog steeds heeft, vooral omdat ze onder het kruis de moeder van de Kerk geworden is.

De kerkvaders bezingen de vereniging van de menselijke en de goddelijke natuur in Christus vooral als een bruiloft tussen God en mens. Zo schreef Cyrillus van Alexandrië in verband met de bruiloft te Kana: 'het Woord is afgedaald uit de hemel, om zich intiem te verenigen als een bruidegom, met de menselijke natuur ... Terecht kan men aan de mensheid de naam van bruid geven en aan de Verlosser de naam van bruidegom.'

Niet alleen heeft Christus zich verenigd met de menselijke natuur als ging het om een abstracte band met de mensheid. Door zich te verenigen met de menselijke natuur en mens te worden, heeft Hij zich met elke mens afzonderlijk willen verenigen. Vandaar dat Paulus kan schrijven tot de gelovigen van Korinthe: Met uw enige bruidegom Christus heb ik u verloofd om u als een ongerepte maagd tot Hem te voeren.

Op de bruiloft te Kana is op speciale wijze het huwelijk tussen Christus en zijn Kerk gevierd. Dat huwelijk wil Hij ook met ons aangaan. Als wij de kruiken met het water van ons dagelijks leven aanbieden, wil Hij dat veranderen in een overvloed van de wijn uit het goddelijk huwelijksleven. Zo kan Hij ook in ons een begin maken met de tekenen en zijn glorie openbaren.

https://www.benedictusberg.nl/... bewerkt TS

Schriftlezingen van deze zondag



TWEEDE ZONDAG DOOR HET JAAR

EERSTE LEZING          Jes., 62, 1-5

Uit de Profeet Jesaja

Omwille van Sion mag ik niet zwijgen, terwille van Jeruzalem mij niet stilhouden. Want als de zon zal haar gerechtigheid stralen, haar heil branden als een fakkel. De volkeren zullen uw gerechtigheid aanschouwen, alle koningen uw glorie zien en men zal u een nieuwe naam geven, een naam door de Heer bedacht. In de hand van de Heer zult gij een flonkerende kroon zijn, in de hand van uw God een koninklijke diadeem. Gij zult niet meer heten: “de Verlatene," uw land niet meer: “Woestenij"; maar gij zult heten: “Mijn Welbehagen", uw land: “Gehuwde"; Want in u heeft de Heer zijn behagen gesteld en uw land wordt Hem ten huwelijk gegeven. Zoals een jongen zijn meisje trouwt, zal Hij die u opbouwt, u trouwen; en zoals een bruidegom zich verheugt in zijn bruid zal uw God zich verheugen in u.



TUSSENZANG  Ps., 96 (95) 1-2a, 2b-3, 7-8a, 9- lOa en c

Refr: Meldt aan de naties Gods wondere daden.

Zingt voor de Heer een nieuw gezang, zingt voor de Heer, alle landen. Zingt voor de Heer en verheerlijkt zijn Naam, ver­kondigt zijn heil alle dagen.

Meldt aan de naties Gods heerlijkheid, zijn wondere daden aan alle volken. Huldigt de Heer, alle stammen en volken, huldigt de Heer om zijn glorie en macht. Huldigt de Heer om de roem van zijn Naam.

Gaat Hem aanbidden in heilig gewaad. Beeft voor de Heer, alle mensen op aarde, zegt tot elkander: de Heer regeert! de volken bestuurt Hij met billijkheid.



TWEEDE LEZING         1 Kor., 12, 4-11

Uit de eerste brief van de heilige apostel Paulus aan de christenen van Korinte

Er zijn verschillende gaven maar slechts één Geest. Er zijn vele vormen van dienstverlening maar slechts één Heer. Er zijn allerlei soorten werk  maar er is slechts één God die alles in allen tot stand brengt. Maar aan ieder van ons wordt de openbaring van de Geest meegedeeld tot welzijn van allen. Aan de een wordt door de Geest een woord van wijsheid gegeven, aan een ander een woord van kennis krachtens dezelfde Geest, aan een derde door dezelfde Geest het geloof. Aan weer anderen schenkt de ene Geest gaven om ziekten te genezen, om wonderen te doen, de gave van profetie, de onderscheiding van geesten, velerlei taal of de vertolking ervan. Maar alles is het werk van een en dezelfde Geest, die aan ieder zijn gaven uitdeelt zoals Hij het wil.



ALLELUIA         Hand. 16, 14b

Alleluia. Maak ons hart ontvankelijk, Heer, opdat wij de woorden van uw Zoon zouden begrijpen. Alleluia.



EVANGELIE     Joh., 2, 1-12

Uit het heilig evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Johannes

In die tijd was er een bruiloft te Kana in Galilea, waarbij de moeder van Jezus aanwezig was. Jezus en zijn leerlingen waren eveneens op die bruiloft uitgenodigd. Toen de wijn opraakte zei de moeder van Jezus tot Hem: “Ze hebben geen wijn meer." Jezus zei tot haar: “Vrouw, is dat soms uw zaak? Nog is mijn uur niet gekomen." Zijn moeder sprak tot de bedienden: “Doet maar wat Hij u zeggen zal." Nu stonden daar volgens het reinigingsgebruik der Joden zes stenen kruiken, elk met een inhoud van ongeveer honderd liter. Jezus zei hun: “Doet die kruiken vol water." Zij vulden ze tot bovenaan toe. Daarop zei Hij hun: “Schept er nu wat uit en brengt dat aan de tafelmeester." Dat deden ze. De tafelmeester proefde van het water dat in wijn veranderd was. Hij wist niet waar die wijn vandaan kwam, maar de bedienden die het water geschept hadden, wisten het wel. Zodra hij geproefd had riep hij de bruidegom en zei hem: “ledereen zet eerst de goede wijn voor en wanneer men eenmaal goed gedronken heeft de mindere. U hebt de goede wijn tot nu toe bewaard." Zo maakte Jezus te Kana in Galilea een begin met de tekenen en openbaarde zijn heerlijkheid. En zijn leerlingen geloofden in Hem. Daarna daalde Hij af naar Kafarnaum, Hijzelf en zijn moeder, de broeders en zijn leerlingen; maar zij bleven daar slechts enkele dagen.