Preek 19de zondag van het jaar, B
Eerste lezing: boek Openbaringen 11, 19a; 12, 1-6a, 10b
Evangelie: Lucas. 1, 39-56
Vandaag vieren wij de voltooiing van het leven van Maria, gewoonlijk aangeduid onder de naam Maria-Hemelvaart. Maar de preciezen onder u weten dat Maria ten Hemelopneming een juistere titel is. Maakt dat nu echt verschil zal iemand vragen? Ja zeker, soms moet je op de kleintjes letten, want die kunnen het verschil maken.
Maria is niet zelf naar de hemel opgevaren, maar is door haar zoon thuisgebracht, opgenomen in het huis van de Vader. God die haar bereid had gevonden om moeder van het ‘mens geworden woord’ te worden. Maria ten Hemelopneming, het is in de Christelijke traditie al eeuwenlang afgebeeld en gevierd.
Lucas 01, 39-56
De benaming van dit feest ‘Maria ten Hemelopneming’, is een geloofsuitspraak en die heeft veel gemeen met een icoon, of schilderij, een lied, of gedicht. Als het gaat om zaken van het geloof is al ons spreken een vorm van verbeelding in de goede zin van het woord, een uitdrukking van het onzienlijke. Een icoon is geen foto, maar een schepping waarin de ziel van de persoon, of gebeurtenis wordt bloot gelegd in het licht van God. Het is dus geen steen om je aan te stoten, maar een venster op de eeuwigheid.
Maria ten Hemelopneming, het is de afsluiting, de voltooiing van een leven. Het begon allemaal met een aanzoek uit den hoge, een klop op de deur van het hart en nog voor ze goed besefte waar ze ‘Ja’ op zei, gaf Maria zich gewonnen. Dat moment wordt veelal afgebeeld, terwijl Maria de Schrift leest, of aan het bidden is. Dat woord uit den hoge kwam bij haar binnen als een persoonlijk aanzoek. Het bleek bezield met de adem van de Geest en het vroeg om een plaats te bieden aan het leven zoals God het in zijn puurste vorm wilde geven.
Zij zei ‘Ja’ en begon aan een reis waarvan ze nog niet vermoedde waarheen die haar voeren zou. En wat voor haar gold, geldt voor ons allen. Wij weten niet wat ons te wachten staat, maar we worden als Maria uitgenodigd er ‘Ja’ op te zeggen en de weg met al zijn obstakels, met geloof en vertrouwen te gaan.
Maria ten Hemelopneming. Het werd een lange weg en op de weinige plekken waar we haar aantreffen in de Schrift, zien we haar pleiten bij haar zoon, we zien haar ook met vragen en zorgen over diens weg en tenslotte staat ze onder het kruis. Ze staat daar als een moeder die haar zoon niet afvalt, ook al is dat kruis ook voor haar een pikdonker gebeuren. En het laatst zien wij haar in de kring van de leerlingen, met wie ze na de verrijzenis samen in gebed is.
Op iconen zit ze in het midden van de kring als een kloek die haar kuikens om zich heeft verzameld. Daar deed ze wat haar zoon tijdens zijn leven had gedaan: mensen samenbrengen en samenhouden in geloof en vertrouwen. En al de rest van haar leven mogen we tussen de regels door lezen. Maar ook dat wit spreekt een taal. Want in die verzwegen teksten ontmoeten we haar als de vrouw die op de achtergrond bleef, die haar leven helemaal in dienst stelde van haar zoon.
Om te besluiten. Dit feest, Maria ten Hemelopneming, staat symbolen voor elk leven dat dient met hart en ziel, en met lijf en leden. Haar schoot en haar hart werden een thuis voor het leven. Jezus heeft zij gedragen, gevoed en gevolgd tot aan het einde. Van deze moeder belijden wij dat ze in Gods Heerlijkheid is opgenomen. Kan het anders?
Amen
Door: Peter Paul Rubens (1577 - 1640)
Techniek: olieschets
Datum: 1611
Een ontwerp voor een altaarstuk.
De Heilige Maagd Maria wordt verondersteld in de hemel na haar hemelvaart te zijn omringd door de apostelen en heilige vrouwen. Koren van engelen begeleiden haar zoals zij als haar Zoon Jezus Christus in de hemel wordt aangenomen.
De zevende trompet
Toen ging de tempel van God in de hemel open, en de ark van zijn verbond werd zichtbaar in zijn tempel.
De vrouw en de draak
Een groot teken verscheen aan de hemel: een vrouw, omkleed met de zon, de maan onder haar voeten en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren. Zij was zwanger en schreeuwde in haar weeën en barensnood. Toen verscheen aan de hemel een ander teken: een grote, vuurrode draak. Hij had zeven koppen en tien horens, en op zijn koppen zeven diademen. Zijn staart vaagde een derde deel van de sterren aan de hemel weg en wierp ze op de aarde. De draak stond vóór de vrouw die zou baren, om haar kind te verslinden zodra zij het gebaard had. Zij baarde een kind, een zoon, die alle volken zal weiden met een ijzeren staf. Haar kind werd ijlings weggevoerd naar God en zijn troon. De vrouw vluchtte naar de woestijn, waar God voor haar een plaats had bereid.
En ik hoorde een stem in de hemel luid roepen: ‘Nu zijn de redding en de macht en het koningschap van onze God gekomen en de heerschappij van zijn Messias”?.
Maria bij Elisabet; Maria’s loflied
Na enkele dagen vertrok Maria met spoed naar het bergland, naar een stad van Juda. Zij ging het huis van Zacharias binnen, en begroette Elisabet. Meteen toen Elisabet de begroeting van Maria hoorde, sprong het kind op in haar schoot. Elisabet werd vervuld met heilige Geest. Ze riep met luide stem: ‘Gezegend ben jij onder de vrouwen, en gezegend is de vrucht van je schoot. Waar heb ik het aan te danken dat de moeder van mijn Heer bij mij komt? Op het moment dat je groet mij in de oren klonk, sprong het kind van blijdschap op in mijn schoot. Gelukkige vrouw, zij die gelooft! Wat haar namens de Heer is gezegd, zal in vervulling gaan.’ Daarop zei Maria:
Met heel mijn hart roem ik de Heer,
Met al mijn adem juich ik om God, mijn redder;
want Hij heeft omgezien naar zijn dienares in haar geringheid. Voortaan prijzen alle generaties mij gelukkig,
want grote dingen heeft de Machtige met mij gedaan. Heilig is zijn naam,
barmhartig is Hij, iedere generatie weer, voor wie Hem eerbiedigen.
Hij heeft de kracht van zijn arm getoond, wie zich verheven waanden, heeft Hij uiteengeslagen.
Machthebbers heeft Hij van hun troon gehaald, geringen gaf Hij een hoge plaats.
Hongerigen overlaadde Hij met het beste, rijken heeft Hij met lege handen weggestuurd.
Hij heeft het opgenomen voor Israël, zijn knecht, indachtig de barmhartigheid die Hij,
zoals aan onze vaderen toegezegd, bewijzen wil aan Abraham en zijn nageslacht, voor eeuwig.’
Maria bleef ongeveer drie maanden bij haar; toen keerde ze naar huis terug.
Veranderingen in het team van pastores
Alpha-cursus september
De Digidulfke uitgave juli 2024 is uit
Eervolle penning voor Theamarie Geilleit en Jeanne van Hal
75 Jaar H. Antoniuskerk én 60 jaar Lidwinakoor
Facebook
Twitter