Preek van de week

Preek 15^de zondag van het jaar, B

          Eerste lezing: Amos 7, 12-15.
          Tweede lezing: Efeziërs 1,3-14
          Evangelie: Marcus 6, 7-13

Beste mensen waarschijnlijk verwacht u dat ik mijn overweging zal houden over het evangelie van vandaag maar dat wilde ik niet doen. Het is de laatste keer dat ik hier voor mag gaan in deze kerk. U heeft waarschijnlijk wel gehoord.

Ik wil nog één ding meegeven en dat is wat ik als allerbelangrijkste zie in de boodschap die Christus ons gegeven heeft. Wat hij ons heeft voorgeleefd. Wat hij hier op aarde gedaan heeft in naam van God. Waar hij een eenheid mee is. Hij sprak over liefde. Er is in ons leven geen enkel begrip dat zo vaak gebruikt wordt als dit woord. Maar ook geen enkel begrip dat zo vaak misbruikt wordt. Waar het gaat om bescherming van een ander, zorg voor een ander, zorgen uit handen nemen en dergelijke, wordt er graag hiervan gebruik gemaakt. En het gaat dus om het begrip wat heel ruim is.

          Amen

Leerlingen op stage

          Te bewonderen in de kloosterkerk van het plaatsje Kyllberg in de Duitse Eifel.
          Datum: Omstreeks 1800
          Gevonden op: www.beeldmeditaties.nl

De kunstenaar heeft een afbeelding gemaakt bij het zinnetje: ‘Hij begon ze twee aan twee uit te zenden.’ Zij moesten Christus werk voortzetten en verspreiden; zijn geest van genezing, liefde en barmhartigheid onder de mensen present stellen.

Kijkend naar de beide figuurtjes valt op dat ze juist niet zoveel van elkaar verschillen. Zij onderscheiden zich hooguit van elkaar door de kleur van hun kleding. De kunstenaar wilde wellicht de nadruk leggen op hun eensgezindheid? Naar het woord van Jezus dragen beiden alleen een stok, een onmisbaar hulpmiddel voor trekkers. Je kunt er op steunen, vooral wanneer de weg voert door beekjes en je door stromend water moet waden; je houdt er ook agressieve dieren mee op afstand. Ze hebben elk een boek bij zich: het woord van Jezus waarmee ze mensen tot bekering moeten aanzetten en genezen.

Amos 7, 12-15

          Derde visioen
En Amasja zei tegen Amos: ‘Ziener, maak dat u wegkomt! Verdwijn naar Juda en verdien daar uw brood maar met profeteren! Hier in Betel mag u niet meer profeteren, want dit heiligdom is van de koning en dit gebouw is van het rijk.’ Amos antwoordde Amasja: ‘Ik ben geen profeet of lid van een profetengilde, ik ben veehoeder en vijgenteler. Maar de Heer heeft mij achter mijn schapen weggehaald en de Heer heeft mij gezegd: “Ga als profeet naar mijn volk Israël.”

Efeziërs 1,3-14

          Loflied
Gezegend is de God en Vader van onze Heer Jezus Christus, die ons in de hemelse regionen in Christus heeft gezegend met elke geestelijke zegen. Want in Hem heeft Hij ons uitgekozen, al voor de grondlegging van de wereld, om heilig en vlekkeloos voor Hem te staan in liefde. Hij heeft ons voorbestemd om zijn kinderen te worden door Jezus Christus, volgens zijn wilsbesluit, tot lof van de heerlijkheid van zijn genade, waarmee Hij ons begiftigd heeft in de geliefde. In Hem hebben wij de verlossing door zijn bloed, de vergeving van de zonden, dankzij zijn rijke genade. Daarmee heeft Hij ons overladen in al zijn wijsheid en inzicht. Want Hij heeft ons het geheim van zijn wil bekend gemaakt, overeenkomstig het besluit dat Hij in Christus had genomen, ter verwezenlijking van de volheid van de tijden: alles in Christus onder één hoofd samen te brengen, alles in de hemelse regionen en alles op aarde, in Hem. In Hem hebben wij ook ons erfdeel ontvangen, daartoe voorbestemd door de beslissing van Hem die alles tot stand brengt naar zijn wilsbesluit, opdat wij, die reeds tevoren onze hoop op Christus hadden gevestigd, tot lof van zijn heerlijkheid zouden zijn. In Hem hebt ook u het woord van de waarheid gehoord, het evangelie van uw redding; in Hem bent u ook tot het geloof gekomen; u bent verzegeld met de beloofde heilige Geest, het voorschot op onze erfenis, tot verlossing van het volk dat Hij zich verworven heeft, en tot lof van zijn heerlijkheid.

Evangelie: Marcus 6, 7-13

          Zending van de twaalf
Hij riep de twaalf bij zich, en begon hen twee aan twee uit te zenden, en Hij gaf hun macht over de onreine geesten. Hij gebood hun om niets mee te nemen voor onderweg dan een stok - geen brood, geen reistas, geen geld in de beurs - wel sandalen aan te doen, maar geen twee stel kleren aan te trekken. Hij zei tegen hen: ‘Als je bij iemand onderdak krijgt, blijf daar dan tot je weer verder reist. En als je ergens niet ontvangen wordt, en ze luisteren niet naar jullie, ga daar dan weg, en stamp het zand van je voeten: een getuigenis tegen hen!’ Ze gingen op weg en riepen op tot bekering. Ze dreven veel demonen uit, zalfden veel zieken met olie en genazen hen.