Preek van de week

Preek 14^de zondag van het jaar, B
          Eerste lezing: Ezechiël 2, 2-5
          Tweede lezing: 2 korintiërs 12, 7-10
          Evangelie: Marcus 6, 1-6

Beste medegelovigen, er zijn een heleboel dingen in het leven die je heel goed in je eentje kunt doen. De auto wassen bijvoorbeeld of de krant lezen of boontjes doppen om maar wat te noemen. Maar voor een heleboel dingen in het leven geldt toch dat je minstens één ander nodig hebt. Om liefde te geven, om de waarheid te spreken en om wonderen te doen.

Een jongen durfde niet thuis te komen met zijn rapport. Hij voelde zich klemgezet. Als je blijft zitten, “dan ga je maar van het voetballen af”, had zijn vader gezegd. En die felbegeerde fat bike kon hij voorlopig helemaal vergeten. Daarom had hij niets verteld over die vier voor natuurkunde. En hij had ook nog gelogen over zijn proefwerk Nederlands. Die leugens kwamen niet alleen maar voort uit oneerlijkheid, nee, ze werden ook en misschien wel vooral veroorzaakt, omdat er geen faire luisteraars waren. Een onbarmhartige omgeving vraagt bijna om leugens.

Waarheid kan alleen ontluiken tussen een eerlijke verteller en een integere luisteraar. Zo ongeveer beschrijft de Joodse traditie de impasse van God. God wil heel graag als een licht in de duisternis schijnen. Maar dan moet de duisternis het licht wel aannemen. Gods woord wil vlees worden, maar dan moet een moeder instemmen en zeggen: “Mij geschieden naar uw woord”. Die wisselwerking tussen het goddelijke en het menselijke is de kern van ons geloof in de mens wording.

God heeft zijn genade afhankelijk gemaakt van ons, van mensen. Het evangelie van vandaag vertelt dat tot in bijna gênante details. Jezus was goed op dreef. Markus vertelt het heel enthousiast. De ene na de andere zieke wordt genezen. Zelfs meerdere patiënten tegelijk. Zelfs mensen die bijna dood leken, komen weer overeind. Maar dan komt Jezus in zijn Vaderstad, in Nazareth. De aanvankelijke verbazing van de mensen wordt verwondering en de verwondering wordt scepsis. Is dat die Jezus niet? Hebben we hem nog niet zien rennen door de straat, spelend met de jongens van ons dorp? Wonen zijn ouders niet bij die timmerwerkplaats? Is hij niet enkele jaren weggeweest? Men sprak er indertijd nog kwaad over, want niemand wist precies waar hij was. Geruchten deden de ronde over onenigheid in de familie. Heeft u niet broers en zussen hier wonen? Jawel, ze herkennen hem. Het is inderdaad de timmerman en de magie is er ineens helemaal vanaf. Het sprookje verstomd in de hoofden van de mensen. De romantiek is verdwenen rond deze profeet. Het exotische is eraf. Het gevolg is dat Jezus bijna geen genezing meer tot stand kan brengen. Zijn kracht is er zeker nog wel, maar Zijn kracht alleen is niet genoeg. Gods genade is nooit eenrichtingsverkeer. Er moeten ook mensen zijn die in Hem geloven. De herinnering aan het voorval troost de evangelist Marcus. Hij leed eronder dat er maar zo weinig van zijn geloofsgenoten Christus gevolgd waren.

Als wij ons ooit afvragen waar God blijft met zijn wonderen, laten we dan maar goed om ons heen kijken en in ons eigen hart. Misschien is daar ook een beetje de hoop verdwenen. Misschien verwachten wij geen gerechtigheid meer. Misschien geloven wij ook niet meer zo hard in die komst van Gods koninkrijk. Als we kritisch zijn en sceptisch zoals Jezus dorpsgenoten in Nazareth. Laten we dan dit voor ogen houden.

Je kunt alleen waarheid spreken tegen iemand die daar oren voor heeft. Je kunt alleen goed doen aan iemand die daarvoor openstaat. En je kunt alleen wonderen doen als iemand je gelooft.

 

          Amen

Jesus among the Doctors in the Temple

          Schilder: Paolo Veronese (1528 - 1588)
          Datum: 1558
          Techniek: Olieverf op canvas
          Afmeting: 236 x 430 cm
          Te bewonderen in: Museo del Prado (Madrid, Spain)

Het schilderij ‘Jezus onder de artsen’ heeft een groot aantal karakters. Christus is de jonge ster in de scene, dit wordt versterkt door zijn oratorische gebaar met zijn handen, terwijl artsen -in verschillende posities aandachtig luisteren of praten met elkaar. In alle figuren toont de kunstenaar ons zijn uitgebreide fascinatie voor het uiten van gezichtsuitdrukkingen. Onder de artsen zit waarschijnlijk de opdrachtgever, wat in die tijd de gewoonte was bij een opdracht. Aan de voeten Jezus net onder het midden van de compositie staan Maria en Jozef, samen met de mensen, die op zoek zijn naar de zoon.
Als een goede vertegenwoordiger van de Venetiaanse School, was het van belang om te zorgen voor het juiste kleur en licht spektakel. Het licht is goed onderzocht en weergegeven, het creëren van ruimtes in contrasten en het verkrijgen van een sfeervol karakteristiekeffect zijn geslaagd. De kleuren zijn gevarieerd, vanwege de grote belangstelling van de kunstenaar voor het tonen van de kostuums van de hoge Venetiaanse samenleving.

Ezechiël 2, 2-5

          Ezechiëls zending
Zodra Hij tot mij gesproken had, kwam er een geest over mij, die mij rechtop liet staan en hoorde ik Hem spreken. Hij zei tegen mij: ‘Mensenkind, Ik zend u naar de Israëlieten, dat volk van rebellen dat zich tegen Mij verzet heeft. Zij en hun vaderen hebben tegen Mij gezondigd tot op de dag van vandaag. De zonen hebben een harde blik en een hart van steen; Ik zend u naar hen met de boodschap: “Zo spreekt de Heer God!”?. En of ze luisteren of niet, want het is een opstandig volk: ze zullen weten dat er een profeet in hun midden is geweest.

2 korintiërs 12, 7-10

          In de rol van een dwaas
Broeders en zusters, er is – want anders zouden de buitengewone openbaringen mij verwaand kunnen maken – er is een doren in mijn vlees gestoken, als een bode van de satan die mij moet afranselen, opdat ik niet verwaand word. Tot driemaal toe heb ik de Heer gesmeekt, dat die van mij zou weggaan. Maar Hij antwoordde mij: ‘Je hebt genoeg aan mijn genade. Kracht wordt juist in zwakheid volkomen.’ Dus zal ik het liefst van alles roemen op mijn zwakheden, opdat de kracht van Christus in mij zal wonen. Ter wille van Christus zal ik daarom graag zwak zijn: in smaad, nood, vervolging en benauwdheid. Want als ik zwak ben, dan ben ik sterk.

Evangelie: Marcus 6, 1-6

          Gebrek aan vertrouwen
Hij ging op weg en kwam in zijn vaderstad, en zijn leerlingen volgden Hem. Toen het sabbat was, begon Hij in de synagoge onderricht te geven. De talrijke toehoorders waren verbaasd en zeiden: ‘Waar heeft Hij dat vandaan, wat voor wijsheid is Hem gegeven, en dan die machtige daden die door zijn handen tot stand komen? Dat is toch de timmerman, de zoon van Maria en de broer van Jakobus en Josef en Juda en Simon? Zijn zusters wonen toch hier bij ons?’ En ze namen aanstoot aan Hem. Jezus sprak tot hun: ‘Een profeet wordt overal geëerd, behalve in zijn stad, bij zijn familie en in zijn eigen huis.’ Hij kon daar helemaal geen machtige daden verrichten, behalve dat Hij enkele zieken de handen oplegde en hen genas. En Hij was verbaasd over hun gebrek aan vertrouwen. Hij trok door de dorpen in de omgeving om onderricht te geven.