Preek van de week

Preek 2^de zondag in de veertigdagentijd 2023, A
 
          Eerste lezing: Genesis 12, 1-4a
          Evangelie: Mattheüs 17, 1-9

Veertig dagen op weg naar Pasen. Tijd van bezinning op onze roeping als christen. Tijd om tot besef te komen dat we soms tekortschieten, maar ook een tijd van loutering, tijd om te worden wie we zouden willen zijn. De schriftlezingen zijn ook vandaag weer rijk aan beelden.

In de eerste lezing horen we hoe Abram door God geroepen wordt om weg te trekken uit zijn stam en zijn familie. Abram is de mens die persoonlijk door God wordt aangesproken: Trek weg uit jouw drukke bestaan, trek weg uit jouw leven van nooit genoeg en nergens tijd voor. Trek weg uit die kring van ... en dan mag u dat zelf invullen. In de veertigdagentijd is dat het motto wat blijft doorklinken: Trek weg. Maar tegelijk horen we: Ga naar het land dat ik jou geven zal. Jij wordt de stamvader van al die mensen die evenals jij anderen tot zegen zijn. Dus: wegtrekken om tot zegen te zijn

In de evangelielezing horen we hoe Jezus met enkele leerlingen zijn reis onderbreekt en op de berg van God verblijft. Ook hij is op weg gegaan op hoop van zegen. Ook hij heeft zijn familie en alles achtergelaten, omdat God hem wegriep. Hier op de berg vindt dan een moment van bezinning plaats. Maar bij Jezus heeft de twijfel toegeslagen over de weg die hij moet gaan. Is het weg van zijn idealen? Of moet hij kiezen voor zelfbehoud. Hij heeft de bevestiging nodig die alleen God zelf geven kan.

En daar op de berg ontmoet hij Mozes en Elia, twee personen die aan het volk van Israël richting hebben gegeven. Hun aanwezigheid geeft aan dat zijn keuze voor bevrijding en gerechtigheid inderdaad de enig juiste keuze is. Hij staat daarmee in de traditie van Israël. Jezus wordt bevestigd in zijn roeping en vanaf dat moment gaat hij het lijden en het kruis niet meer uit de weg.

Wegtrekken zoals Abram, maar ook even stilhouden op de berg zoals Jezus om te horen wat je roeping is, dat zijn de beelden die de liturgie ons vandaag aanreikt. Zo voorkom je dat je vastroest en zie je weer wat je roeping is en wat werkelijk belangrijk is in je leven. En dan kun je ook als een herboren mens tot zegen zijn voor ieder die je op je levensweg ontmoet.

Dus: ga op weg, sla misschien nieuwe wegen in en wees elkaar tot zegen. Velen zijn ons voorgegaan. Abraham, Mozes en Elia, en het evangelie van vandaag toont ons Jezus als lichtend voorbeeld. Op weg gaan, onze weg vervolgen of omkeren en nieuwe wegen gaan, dat is de dringende oproep die vandaag horen op weg naar Pasen.

          Amen

Afbeelding: Christus leidt apostelen naar de berg Tabor

Door: Lorenzo Lotto (1480 - 1556)
          Afmetingen: 26.5x57.5 cm
          Techniek: olieverf op doek
          Datum: 1511 - 1512
          Te bezichtigen in: Het staats museum De Hermitage, Sint Petersburg, Rusland

Gebouw: De Grote (Oude) Hermitage, zaal 217

Genesis 12, 1-4a

De roeping van Abram
De Heer zei tegen Abram: ‘Trek weg uit uw land, uw stam en ouderlijk huis, naar het land dat Ik u zal aanwijzen. Ik zal een groot volk van u maken. Ik zal u zegenen en uw naam groot maken, zodat u een zegen zult zijn. Ik zal degenen zegenen die u zegenen, maar degene die u verwenst zal Ik vervloeken. Om u zullen alle geslachten op aarde zich gezegend noemen.’ Toen ging Abram weg, zoals de Heer hem had opgedragen, en Lot ging met hem mee.

Mattheüs 17, 1-9

Jezus met Mozes en Elia
Zes dagen later nam Jezus Petrus, Jakobus en diens broer Johannes met zich mee een hoge berg op, waar Hij met hen alleen was. Voor hun ogen veranderde Hij van gedaante. Zijn gezicht ging stralen als de zon en zijn kleren werden wit als licht. Opeens verschenen hun Mozes en Elia, in gesprek met Hem. Petrus zei daarop tegen Jezus: ‘Heer, het is maar goed dat wij hier zijn. Als U wilt, zal ik hier drie hutten maken, voor U een en voor Mozes een en voor Elia een.’ Hij was nog niet uitgesproken of daar kwam een lichtende wolk die hen overdekte, en opeens klonk er een stem uit die wolk: ‘Dit is mijn geliefde Zoon, in wie Ik vreugde vind. Luister naar Hem.’ Toen de leerlingen dat hoorden, wierpen ze zich op de grond en werden ze vreselijk bang. Jezus kwam naar hen toe, raakte hen aan en zei: ‘Sta op en wees niet bang.’ Toen ze hun ogen opsloegen, zagen ze niemand meer dan Jezus alleen. Terwijl ze van de berg afdaalden, gebood Jezus hun: ‘Vertel niemand van dit visioen voordat de Mensenzoon uit de doden is opgewekt.’