Preek van de week

Preek 7^de zondag van het jaar, C

          Eerste lezing: Samuël 26, 2 .7-9. 12-13. 22-23
          Evangelie: Lucas 6, 27-38

Ik laat deze vertelling nu even rusten en vraag u om mee te gaan naar Saul en David uit de eerste lezing. We hoorden hoe David midden in de nacht het kamp van koning Saul binnensluipt. David laat Sauls speer en waterkruik wegnemen. En ze laten Saul en zijn mannen rustig verder slapen. Dan verdwijnen ze weer de nacht in. Een ongelofelijk brutale actie, maar met een veelzeggende boodschap aan het adres van Saul. Saul, jij staat mij naar het leven en je jaagt me op. Ik had je in je slaap kunnen doden, maar ik doe het niet! 
Dit verhaal bevat de boodschap: vergeldt geen kwaad met kwaad.

Sinds de jaren 70 hebben we geleerd dat we ons de kaas niet van het brood moeten laten eten. Alle kinderen krijgen te horen: “Je moet voor jezelf opkomen!” Wij moeten op onze strepen gaan staan. Wie dat niet kan, heeft het zwaar. Daarom staan de chassidische vertelling en de toespraak van Jezus ver af van ons dagelijks leven.

De toespraak van Jezus is echter geen bevel. Het is een uitnodiging, een aansporing om de zaken van een andere kant te bekijken. Het is een uitnodiging om innerlijke ruimte te maken. Hoe doe je dat? Het gaat hier om de houding waarmee we reageren op de omstandigheden. Doen we het voor de hand liggende? Of doen we iets verrassend? Doen we wat het gezonde verstand van iedereen vindt?

Om te besluiten. Een keuze maken om van de regels en van het gezonde verstand af te wijken, dat is niet voor zwakkelingen. Dat gaat met vallen en opstaan. Dat is niet erg want we zijn immers Gods volk onderweg. En terwijl we onderweg zijn kan dat volk aangroeien en is er nooit te weinig ruimte voor wie dan ook, als we maar ons blikveld durven te verleggen!

           Amen

Samuël 26, 2 .7-9. 12-13. 22-23

David spaart Saul opnieuw
Daarom rukte Saul uit, begeleid door drieduizend van de voortreffelijkste manschappen uit Israël, en daalde af naar de woestijn van Zif, om David daar op te sporen. Zo drong David met Abisjai ‘s nachts tot de troep door. En zie, daar lag Saul in het legerkamp te slapen; aan zijn hoofdeinde stond zijn lans in de grond gestoken, en Abner lag met het volk in een kring om hem heen. En Abisjai zei tot David: Nu heeft God uw vijand in uw hand overgeleverd! Laat mij hem nu met zijn eigen lans in één stoot aan de grond vastpriemen; een tweede zal niet nodig zijn! Maar David sprak tot Abisjai: Doe hem geen leed; want hoe kan iemand ongestraft de hand slaan aan den gezalfde van Jahweh?
En David nam de lans met de waterkruik van het hoofdeinde van Saul weg, en ze gingen heen, zonder dat ook maar iemand het zag of bemerkte, zonder dat ook maar iemand wakker werd; want allen lagen zij te slapen: een slaap van Jahweh had hen overvallen. Aan de andere zijde gekomen, ging David ver weg op de top van de berg staan, zodat er een flinke afstand tussen hen was.
Maar David antwoordde: Hier is de lans van den koning. Laat een van de manschappen hierheen komen, om hem te halen. Jahweh zal aan ieder van ons zijn rechtschapenheid en trouw vergelden. Want ofschoon Jahweh u heden in mijn hand had geleverd, heb ik mijn hand niet geslagen aan den gezalfde van Jahweh.

Lucas 6, 27-38

Toespraak tot de leerlingen en het volk
In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: Tot u die naar Mij luistert zeg Ik: Bemint uw vijanden, doet wel aan die u haten, zegent hen die u vervloeken en bidt voor hen die u mishandelen. Als iemand u op de ene wang slaat, keert hem ook de andere toe; en als iemand uw bovenkleed van u afneemt, belet hem niet ook uw onderkleed te nemen. Geeft aan ieder die u iets vraagt, en als iemand wegneemt wat u toebehoort, eist het niet terug. Zoals gij wilt dat de mensen u behandelen, moet gij het hun doen. Als gij bemint wie u beminnen wat voor recht op dank hebt ge dan? Ook de zondaars beminnen wie hen liefhebben. Als gij weldoet aan wie u weldaden bewijzen, wat voor recht op dank hebt ge dan? Dat doen de zondaars ook. Als gij leent aan hen van wie ge hoopt terug te krijgen, wat voor recht op dank hebt ge dan? Ook de zondaars lenen aan zondaars met de bedoeling evenveel terug te krijgen. Neen, bemint uw vijanden, doet goed en leent uit zonder er op te rekenen iets terug te krijgen. Dan zal uw loon groot zijn, dan zult ge kinderen zijn van de Allerhoog­ste, die immers ook goed is voor de ondankbaren en slechten. Weest barmhartig, zoals uw Vader barmhartig is. Oordeelt niet, dan zult ge niet geoordeeld worden; veroordeelt niet, dat zult ge niet veroordeeld worden; spreekt vrij en ge zult vrijgesproken worden. Geeft, en u zal gegeven worden; een goede, gestampte, geschudde en overlopende maat zal men u in de schoot storten. De maat die gij gebruikt, zal men ook voor u gebruiken.'