Preek van de week

Preek Sacramentsdag, B

          Eerste lezing: Exodus 24, 3-8
          Evangelie: Marcus 14, 12-16. 22-26

Het gaat er bloederig aan toe in de lezingen vandaag. Stieren worden opgedragen als brand- en slachtoffers voor de Heer en Jezus zegt: “Dit is mijn Lichaam en mijn Bloed”. Er staat dan ook heel wat op het spel: God zit te wachten en ziet uit naar ons mensen, met wie God zich verbond.

Wijzelf leven in een wereld, waarin voortdurend slachtoffers vallen. Het gaat er te vaak bloederig aan toe, omdat mensen elkaar naar het leven staan. Dit is niet Gods Koninkrijk. Waar God gekend en geëerbiedigd wordt vloeit er geen bloed.

Als belijdende Joden vierden Jezus en zijn leerlingen Pesach, Pasen. Dan horen we uit Jezus' mond, dat één van de leerlingen Hem zal uitleveren. Jezus toont zich realistisch. Hij sluit de betreffende leerling niet uit als tafelgenoot. Daarmee laat Jezus al zien heel dicht bij God te staan, want enkel God ziet ten volle wat in mensen omgaat, wij niet. Het is daarom ook niet aan ons elkaar de maat te nemen en zelfs elkaar uit te sluiten. Juist omdat Jezus mensen niet links liet liggen, betekende Jezus voor deze mensen veel: Hij bracht hen weer bij hun waardigheid als mens. In zijn nabijheid voelden vele mensen, wat wij in sommige ontmoetingen ook voelen: Ik ben de moeite waard! Deze houding, deze manier van in het leven staan, van omgaan met anderen, verbeeldt Jezus vandaag in het breken en delen van brood en wijn.

De wijn, het bloed, is het nieuwe leven. Hoe vaak geven mensen elkaar niet letterlijk nieuw leven als ze hun eigen bloed doneren, zodat een ander, vaak onbekend, kan leven?

Om te besluiten. Verbazingwekkend is het dan ook niet dat van de woorden: “Dit is mijn Lichaam, dit is mijn Bloed”, zoveel kracht uitgaat. Dit eten en drinken -tot op de dag van vandaag- verbindt, in plaats van uit elkaar te drijven. In Jezus staat God zelf op het spel. We zijn uitgenodigd hier en nu de werken van Gods Koninkrijk te ervaren. Niet alleen met woorden, we mogen het ook nu al daadwerkelijk proeven. Waarom? Omdat jij de moeite waard bent!

          Amen.

Het avondmaal (La Santa Cena)

Schilder: Juan de Juanes (ca. 1510, 1579)
          Techniek: Olieverf op bord
          Afmetingen: 116 x 191 cm
          Datum: rond 1562
          Te bewonderen in: Museo del Prado, Madrid

Dit werk was een opdracht voor het hoogaltaar van de kerk van San Esteban Valencia. Het is een van de verschillende versies van het Avondmaal van deze schilder.

De kelk welke is afgebeeld in het schilderij is geïdentificeerd als de kelk van de kathedraal van Valencia, momenteel bewaard in de kathedraal Diocesaanmuseum Valencia, beschouwd als de Heilige Graal.
De kruik verwijst o.a. naar de man die in de stad gevonden zou worden door de leerlingen. De schaal en samen met de kruik naar de voetwassing door Jezus als voorbereiding van het laatste avondmaal.

Exodus 24, 3-8

Het verbond
Mozes kwam terug en stelde het volk in kennis van alle woorden en bepalingen van de Heer. Eenstemmig betuigde het volk: ‘Alle woorden die de Heer tot ons gesproken heeft, zullen wij onderhouden.’ Daarop stelde Mozes alle woorden van de Heer op schrift*. De volgende ochtend bouwde hij aan de voet van de berg een altaar en stelde twaalf wijstenen op, naar de twaalf stammen van Israël. Toen gaf hij jonge Israëlieten de opdracht om stieren op te dragen als brand- en slachtoffers voor de Heer. Mozes nam de helft van het bloed en deed dat in schalen, terwijl hij de andere helft uitgoot over het altaar. Toen nam hij het Verbondsboek en las dit voor aan het volk. En zij verzekerden: ‘Alles wat de Heer zegt, zullen wij doen en ter harte nemen.’ Vervolgens nam Mozes het bloed, sprenkelde dat over het volk en sprak: ‘Dit is het bloed van het verbond dat de Heer, op grond van al deze woorden, met u sluit.’

Marcus 14, 12-16. 22-26

Voorbereiding van het paasmaal
Op de eerste dag van het feest van de ongedesemde broden, wanneer men het paaslam slachtte, zeiden zijn leerlingen tegen Hem: ‘Waar wilt U dat wij voorbereidingen gaan treffen voor het paasmaal?’ Daarop stuurde Hij twee van zijn leerlingen eropuit met de opdracht: ‘Ga naar de stad. Daar zal jullie iemand tegemoet komen die een kruik water draagt. Volg hem, en zeg waar hij binnengaat tegen de heer des huizes: “De meester laat vragen: Waar is de kamer waar Ik met mijn leerlingen het paasmaal kan houden? ”? Hij zal jullie een ruime bovenzaal wijzen, die ingericht is en op orde gebracht. Maak het daar voor ons klaar.’ De leerlingen gingen weg en kwamen in de stad. Ze troffen het aan zoals Hij hun gezegd had, en ze maakten het paasmaal klaar.
          Laatste avondmaal
Tijdens de maaltijd nam Hij een brood, sprak de zegenbede uit, brak het brood, gaf het hun en zei: ‘Neem het, dit is mijn lichaam.’ Ook nam Hij een beker, sprak het dankgebed uit en gaf hun die beker; ze dronken er allen uit. En Hij zei hun: ‘Dit is mijn bloed van het verbond, dat voor velen wordt vergoten. Ik verzeker jullie, Ik zal niet meer drinken van de vrucht van de wijnstok tot de dag waarop Ik de nieuwe oogst zal drinken in het koninkrijk van God.’ Na het zingen van de psalmen gingen ze de stad uit, naar de Olijfberg.