Preek 30ste zondag van het jaar, A
Eerste lezing: Exodus 22, 20-26
Evangelie: Matteüs 22, 34-40
Sommige zaken veranderen nooit. Het op de proef stellen van de ander, de lijntjes op zoeken van het betamelijke, net niet over de schreef gaan. Neem nu al de coronamaatregelen die de regering heeft afgekondigd. Het maakt niet uit wat ze vragen. Een groep Nederlandse trekt zich van geen enkele maatregel iets aan, denkt alleen aan zichzelf en hoe vreugdevol het eigen leven moet zijn.
Dat alles staat loodrecht op de diepste bedoeling van de woorden van Mozes en Jezus die vandaag geklonken hebben. Daarin gaat het helemaal niet om je eigen geluk en zaligheid, maar juist om het welzijn en de levensvreugde van anderen. In de eerste lezing gaat het om weduwen en wezen die niemand meer naast zich hebben en zodoende onvolledige mensen zijn. Om mensen die gebrek lijden, arm zijn en het belangrijkste in hun leven moeten missen. In deze tijd gaat het om de mensen in de verpleeghuizen die mogelijk de kans lopen minder bezoek te krijgen, om mensen waarbij de operatie niet doorgaat. Ga zo maar door!
Mattheus 22, 34-40
Als wij in de schoenen van deze mensen zouden staan, zouden wij heel goed weten waar wij het meeste behoefte aan hebben! Op die houding doelt Mozes als hij zegt: Dat wij zelf vreemdelingen zijn geweest in Egypte. Wie nood en verdrukking heeft meegemaakt, weet heel goed wat hem of haar kan helpen.
Het komt erop aan niet langer bezig te zijn met wat ons leven veilig of leuk maakt, of toekomst geeft. Maar leren aan te voelen wat anderen nodig hebben en vervolgens doen wat er gedaan moet worden. We mogen de woorden van vandaag verstaan als een uitdaging om op een positieve manier met onszelf en anderen om te gaan. Zij perken het leven niet in maar geven ons juist ruimte om andere mensen het leven mogelijk te maken.
Wet en Profeten concretiseren het ene gebod dat wij God zullen liefhebben en de naaste als onszelf. Alles wat er geboden en voorgeschreven is, zal een creatieve manier van liefhebben mogen zijn. Een levenskunst die weet heeft van wat de ander nodig heeft om hoopvol te kunnen bestaan. Het betekent dat wij het schijnbaar veilige bestaan dat om onszelf heen cirkelt verlaten en zo goed als God zijn voor elkaar.
Om te besluiten. De menswaardige wereld die Jezus volgens mij voor ogen staat, komt tot stand als wij doen als Hij. Door elkaar lief te hebben en nabij te zijn, zullen wij meer gaan beseffen wie Jezus is. Steeds heeft deze uitdaging een ander gezicht. In de weduwe, de arme, de coronapandemie, en steeds gaat het om hetzelfde, namelijk: Vrees de liefde en de ander niet!
Amen.
Het Verbondsboek
U mag een vreemdeling niet slecht behandelen en hem het leven niet moeilijk maken, want u hebt zelf als vreemdeling in Egypte gewoond. Weduwen en wezen moet u geen onrecht aandoen. Als u hun tekort doet en hun klagen tot Mij opstijgt, dan zal Ik gehoor geven aan hun klagen. Mijn toorn zal losbarsten en met het zwaard zal Ik u doden: uw vrouwen worden weduwen, uw kinderen wezen. Als u aan iemand van mijn volk geld leent, aan een noodlijdende in uw omgeving, gedraag u dan niet als een geldschieter. U mag geen rente van hem eisen. Als u iemands mantel in pand neemt, dan moet u die voor zonsondergang aan hem teruggeven. Hij heeft niets anders om zich mee toe te dekken, het is de beschutting van zijn blote lichaam, hij moet erin slapen. Roept hij Mij om hulp, dan zal Ik hem verhoren, want Ik ben vol medelijden.
Vragen aan Jezus
Toen de farizeeën hoorden dat Hij de sadduceeën tot zwijgen had gebracht, kwamen ze bij elkaar en een van hen, een wetgeleerde, vroeg om Hem op de proef te stellen: ‘Meester, wat is het grootste gebod in de wet?’ Jezus zei hem: ‘U zult de Heer uw God liefhebben met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dat is het grootste en eerste gebod. Het tweede is daaraan gelijk: U zult uw naaste liefhebben als uzelf. Aan deze twee geboden hangen heel de Wet en de Profeten.’
Diakenwijding van Berend van de Berg
De Digidulfke uitgave november 2024 is uit
Veranderingen in het team van pastores
BUSREIS BEDEVAART KEVELAER 22 AUGUSTUS 2024
Eervolle penning voor Theamarie Geilleit en Jeanne van Hal
Facebook
Twitter