4de zondag van Pasen 2020, A
Eerste lezing: Handelingen van de apostelen 2, 14a. 36-41
Evangelie: Johannes 10, 1-10
Vandaag horen we in het evangelie dat Jezus beelden gebruikt van ‘de deur’ en ‘de Goede herder’. Hij doet dat niet zonder reden. Aan dit evangelie gaat onmiddellijk vooraf de genezing van de blindgeborene. Als blinde werd hij buitengesloten, langs de kant van de weg gezet. De deuren van zijn familie en gemeenschap, werden voor hem zowel letterlijk als figuurlijk dicht gegooid.
En nu zegt Jezus: “Ik ben de deur. Wie door mij in en uitgaat, vindt leven en vrede. Ik ben de goede herder. De schapen luisteren naar mijn stem. Die kennen ze.”? Daar waar een deur gesloten werd, wordt een andere deur opengezet en er is iemand anders die zich gaat bekommeren om jou. Er is weer kans op nieuw leven…!
Instinctief voelt elk mens, elke gemeenschap aan wie zij haar vertrouwen kan schenken. Namelijk zij die spreken in de geest van het evangelie, in de geest van Jezus. Zo wijzen zij een weg die een gemeenschap vormt en versterkt. Een gemeenschap waarvan de deuren wagenwijd openstaan, waarin gelovigen zijn die samen herder zijn in de naam van Jezus.
Niet alleen een mens is kwetsbaar, ook een gemeenschap, parochie is kwetsbaar. Zo kan het beeld van de Herder ons helpen. Het roept ook de gedachte op dat Jezus in ons midden is, heel nabij, heel begaan en bewogen, wetend wat onder ons leeft en wat ons deert. Maar de twijfel kan binnensluipen of de Herder wel in ons midden is, of Hij ons daadwerkelijk wil en kan steunen, bemoedigen en dragen? Is er leven?
Johannes 10, 1-10
Waar de inspiratie ontbreekt, raakt de kudde, de gemeenschap, de parochie verdwaalt, loopt ze gevaar uiteen te vallen. Waar gesproken wordt vanuit de Geest, daar vliegen de vonken ervan af en groeit de gemeenschap spectaculair. ‘Nadat Petrus gesproken had, lieten 3.000 mensen zich dopen’; hoorden we.
De gemeenschap is ook kwetsbaar als gevolg van het individualisme: het ik-tijdperk. Het beïnvloedt ons hart en geest, ons gedrag en ons denken, onze normen en waarden.
De Blijde Boodschap, het evangelie is gemeenschapsbindend, sluit in: saamhorigheid. Het vraagt van nature om een sterke gemeenschapszin, een elkaar toebehoren. Dit laatste wordt door het coronatijdperk nog meer bemoeilijkt! Hoe kunnen we elkaar nog ontmoeten, elkaar helpen? Laten we samen nieuwe wegen vinden opdat er leven is!
Om over na te denken. Deze zondag heet roepingenzondag. Wat vandaag de dag onze roeping is: de moed niet verliezen in dit coronatijdperk, elkaar vasthouden en mét elkaar vasthouden aan het woord van de Goede Herder. Luisteren door alle ruis heen, Jezus’ stem leren onderscheiden en die volgen. Ons niet laten verlammen door opgedane teleurstellingen, door gebrek aan steun. Geef de hoop en het geloof niet op want, zo zegt Jezus ons vandaag: “Ik ben gekomen, opdat je leven zou bezitten en wel in overvloed.”?
Amen.
Te bezichtigen in: St Gorgoniuskerk, Hoegaarden, België
Toespraak van Petrus
Op Pinksteren trad Petrus naar voren met de elf en verhief zijn stem om het woord tot hen te richten: 'Gij allen, joodse mannen en bewoners van Jeruzalem, weet dit wel en luistert aandachtig naar mijn woorden.
Voor heel het huis van Israël moet dus onomstotelijk vaststaan, dat God Hem en Heer en Christus heeft gemaakt, die Jezus, die gij gekruisigd hebt.' Toen zij dit hoorden, waren zij diep getroffen en zeiden tot Petrus en de overige apostelen: 'Wat moeten we doen, mannen broeders?' Petrus gaf hun ten antwoord: 'Bekeert u en ieder van u late zich dopen in de naam van Jezus Christus tot vergeving van uw zonden. Dan zult gij als gave de heilige Geest ontvangen. Want die belofte geldt u, uw kinderen en allen die verre zijn, zovelen de Heer onze God roepen zal.' Met nog vele andere woorden legde hij getuigenis af, en hij vermaande hen: 'Redt u uit dit ontaarde geslacht.' Die zijn woord aannamen lieten zich dopen, zodat op die dag ongeveer drieduizend mensen zich aansloten.
De Herder en zijn schapen
Waarachtig, Ik verzeker u: wie niet door de deur de hof van de schapen binnenkomt, maar naar binnen klimt op een andere plaats, kan alleen maar een dief zijn en een bandiet. Wie wel door de deur binnenkomt, is de herder van de schapen. Voor hem doet de deurwachter open en de schapen horen zijn stem. Zijn schapen roept hij ieder bij zijn naam, en hij brengt ze naar buiten. En als hij zijn schapen allemaal naar buiten heeft gebracht, trekt hij voor hen uit, en de schapen volgen hem omdat ze zijn stem kennen. Een vreemde echter zullen ze nooit volgen; integendeel, ze gaan voor hem op de vlucht, omdat ze de stem van vreemden niet kennen.’ In deze versluierende taal sprak Jezus hen toe, maar ze begrepen niet wat Hij hun te zeggen had. Jezus ging dus verder: ‘Waarachtig, Ik verzeker u: Ik ben de deur voor de schapen. Al degenen die vóór Mij zijn gekomen, zijn dieven en bandieten, naar hen hebben de schapen niet geluisterd. Ik ben de deur; wie door Mij binnenkomt zal gered worden: die kan vrij in en uit gaan en zal weidegrond vinden. Een dief komt alleen maar om te roven en te slachten, en om verloren te laten gaan; Ik ben gekomen opdat ze leven mogen bezitten, en wel in overvloed
Diakenwijding van Berend van de Berg
De Digidulfke uitgave novemer 2024 is uit
Veranderingen in het team van pastores
BUSREIS BEDEVAART KEVELAER 22 AUGUSTUS 2024
Eervolle penning voor Theamarie Geilleit en Jeanne van Hal
Facebook
Twitter