Preek van de week

        2^de zondag van de advent, A

Eerste lezing: Jesaja 11, 1-10

Evangelie: Mattheus 3, 1-12

In de tijd van Johannes de Doper, Jezus en Matteüs was het volk Israël overgeleverd aan de grillen van allerlei machthebbers. Wrede heersers en tirannen zorgden voor macht, orde en netheid. Dit soort tijden zijn nooit ver weg. Voorbeeld. Ook nu hebben we weer te maken met een jeugdige inwoner die al vanaf zijn 3e jaar in Nederland die te goeder trouw woont. Nu blijkt hij geen paspoort te hebben door onwetendheid van zijn moeder; dus gaat hij volgens onze wet naar de gevangenis! Door een overzichtelijke administratieve maatregel, die verdeelt in een duidelijk wij en jij, lijkt het te lukken om de poorten van ons hart en land voor deze tiener gesloten te houden. Maar, willen we dat?

Toch wil Johannes tot die harten doordringen en doopt hij ieder die dat wil in de Jordaan, opdat het Woord dat door Jezus belichaamd wordt, gehoor vindt. En écht wordt gehoord: niet het ene oor in en het andere weer uit. Maar gehoord, overdacht, verstaan en in het hart bewaard. Om dan verkondigd en gedaan te worden. Opdat dit Woord woestijn in bewoonbaar gebied verandert en deuren naar het hart open gaan.

Om over na te denken. Wat er nodig is om de deuren van het hart te openen? Hoe we komen aan mensen die blijven roepen en leiders die blijven voordoen? Antwoordt: Door je te laten omkeren en je te laten meenemen naar een onbekend gebied. Net als een Jesaja, een Johannes de Doper en een Jezus. We hebben mensen nodig die zich laten roepen, die zich laten zenden! Zo wordt ons land Gods Koninkrijk, omdat iedereen er welkom is om er te wonen. Voelt u zich aangesproken…?

Amen.

Afbeelding: Johannes de Doper doopt het Volk

        Door: Nicolas Poussin (1594 - 1665)

Datum: ca. 1635

Techniek: olieverf op doek

afmeting: 94 x 120 cm

Locatie Muséum Het Louvre, Parijs, Frankrijk

Jesaja 11, 1-10

        Een telg van Isaï
Een tak ontspruit aan de stronk van Isaï, een twijg ontbloeit aan zijn wortels. De geest van de Heer rust op hem, een geest van wijsheid en inzicht, een geest van beleid en sterkte, een geest van kennis en ontzag voor de Heer. Hij ademt ontzag voor de Heer. Hij spreekt geen recht naar uiterlijke schijn en hij doet geen uitspraak op grond van loze geruchten; hij geeft de geringen hun recht en de armen in het land krijgen een eerlijk vonnis. Hij kastijdt de verdrukkers met de roede van zijn mond en de slechte mensen doodt hij met de adem van zijn lippen. Gerechtigheid draagt hij als een gordel om zijn lendenen, en trouw als een gordel om zijn heupen. De wolf en het lam wonen samen, de panter vlijt zich neer naast het bokje, het kalf en de leeuw weiden samen: een kleine jongen kan ze hoeden. De koe en de berin sluiten vriendschap, hun jongen liggen bijeen. De leeuw eet stro, net als de os. De zuigeling speelt bij het hol van de adder, het kind strekt zijn hand uit naar het nest van de slang. Niemand doet nog kwaad of handelt nog verderfelijk op heel mijn heilige berg, want de kennis van de Heer vervult het hele land, zoals het water heel de bodem van de zee bedekt.

Terugkeer van de rest
Op die dag staat de wortel van Isaï als een vaandel voor de volken opgericht: de volken zoeken hem op, en zijn woonplaats zal prachtig zijn.

Evangelie: Mattheus 3, 1-12

        Verkondiging en doop door Johannes
In die dagen kwam Johannes de Doper in de woestijn van Judea verkondigen: ‘Bekeer u, want het koninkrijk der hemelen is ophanden.’ Want hij is het over wie door de profeet Jesaja is gesproken:
        Een stem roept in de woestijn:
        Bereid de weg van de Heer,
        maak zijn paden recht.
Deze Johannes had een kleed aan van kameelhaar en droeg een leren gordel om zijn middel. Zijn voedsel bestond uit sprinkhanen en wilde honing. Toen liep Jeruzalem en heel Judea en heel de streek rond de Jordaan naar hem uit. Ze lieten zich door hem dopen in de rivier de Jordaan, en beleden hun zonden. Toen hij zag dat velen uit de kringen van farizeeën en sadduceeën op zijn doop afkwamen, zei hij tegen hen: ‘Addergebroed, wie heeft u voorgespiegeld dat u de komende toorn kunt ontlopen? Breng liever vrucht voort waaruit bekering blijkt. En denk maar niet dat u van uzelf kunt zeggen: “Wij hebben Abraham als vader.”? Want ik zeg u dat God van deze stenen kinderen kan maken voor Abraham. De bijl ligt al aan de wortel van de bomen. Iedere boom die geen goede vrucht voortbrengt, wordt omgehakt en in het vuur gegooid. Ik doop u in water met het oog op bekering. Maar Hij die na mij komt, is krachtiger dan ik. Ik ben te min om Hem zijn sandalen te brengen. Hij zal u dopen in heilige Geest en vuur. De wan heeft Hij al in zijn hand, en Hij zal zijn dorsvloer opruimen; zijn graan zal Hij verzamelen in zijn schuur, maar het kaf verbranden in onblusbaar vuur.’