Preek van de week

        19^de zondag door het jaar, C

Eerste lezing: Wijsheid 18, 6-9

Evangelie: Lucas 12, 32-48

Een kleine kudde zijn we geworden als kerkgemeenschap. Wie had dat in de jaren 50 en 60, van de vorige eeuw, kunnen bedenken? Eventuele onheilsprofeten die dat toen durfden te voorspellen, zouden zijn uitgelachen en weggehoond. En toch is het zo. Sommige ouderen hoor ik wel eens verzuchten: “Dat het toch zover is kunnen komen! Hoe kan dat toch?”?

Een eerste. Als je als Kerk al eeuwen pretendeert de waarheid te bezitten en deze exclusieve claim op de waarheid gebruikt om mensen de les te lezen en buiten te sluiten, dan houdt je niet veel leden over!

Een tweede. We leven in een maatschappij die de waarheid niet zo hoog heeft zitten. Herkent u dat ook? Eerlijkheid, waarachtigheid, waarheid, echtheid, enz., hebben aan waarde ingeboet. Zeker in de politiek, de media, de sport. Politieke correctheid neemt de plaats in van politieke oprechtheid. Interviewers willen scoren, sporters willen hoe dan ook winnen. Wantrouwen, argwaan verzieken vele maatschappelijke verhoudingen. Mensen worden vaak niet meer zo gemakkelijk op hun woord geloofd. In zo'n samenleving en Kerk, kan geloof en vertrouwen niet makkelijk gedijen. In zo'n wereld wordt zelfs het Goede Nieuws dat Jezus is, gewantrouwd.

Wat we voor ogen mogen houden. Het gaat om de inzet van het Rijk Gods, niet om de grootte van de kudde, zelfs niet de Kerk. Natuurlijk is het een hard gelag en doet het pijn te moeten meemaken dat de parochie waarvoor je je hebt ingezet, wordt opgeheven en kerk verkocht. Maar dit mag ons niet de hoop doen opgeven, onze waakzaamheid doen verslappen. Het gaat om een Gods Waarheid, dat het Rijk zal doorbreken. Moge de Heer ons steeds aantreffen als eerlijke mensen die wakende zijn omdat zij waarheid zijn en doen!

Amen

Afbeelding: Houd je lamp brandend

       Door: onbekend

Datum: onbekend

Locatie: Internet
 

Wie hier meer van weet mag zich melden.

Wijsheid 18, 6-9

        Dood van eerstgeborenen
Die nacht was aan onze vaderen tevoren bekendgemaakt, zodat zij, zeker wetend op welke eden zij vertrouwden, vol vreugde zouden zijn. Wat door uw volk verwacht werd was: redding voor de rechtvaardigen en ondergang voor de vijanden. Want door datgene waarmee U de tegenstanders strafte, hebt U roem verleend aan ons, de door U geroepenen. In het verborgene brachten de heilige zonen van de vrome mensen hun offer en zij aanvaardden eensgezind de goddelijke Wet, dat de heiligen gelijkelijk zouden delen in dezelfde goede dingen en dezelfde gevaren; vooraf zongen zij reeds de lofzangen van hun vaderen.

Evangelie: Lucas 12, 32-48

        Maak je geen zorgen!
Wees niet bang, kleine kudde, want het heeft jullie Vader behaagd je het koninkrijk te schenken. Verkoop uw bezittingen en geef aalmoezen. Zorg voor beurzen die niet verslijten, een onuitputtelijke schat in de hemel, waar geen dief bij kan komen en die geen mot kan aantasten. Want waar je schat is, daar zal ook je hart zijn.

Blijf wakker!
Houd je lendenen omgord en je lampen brandend. Jullie moeten net zo doen als mensen die hun heer opwachten wanneer hij thuiskomt van de bruiloft, om hem, als hij komt en aanklopt, meteen te kunnen opendoen. Gelukkig zijn de knechten die de heer wakend aantreft bij zijn komst. Ik verzeker jullie dat hij zich omgordt, hen aan tafel nodigt en rondgaat om hen te bedienen. Gelukkig zijn zij als hij hen zo aantreft, ook al komt hij om middernacht of nog later. Bedenk wel: als de heer des huizes geweten had hoe laat de dief komen zou, dan had hij de inbraak wel verhinderd. Ook jullie moeten voorbereid zijn, want de Mensenzoon komt op een uur waarop je het niet verwacht.’

De verantwoordelijkheid van de beHeerder
‘Heer, vertelt U deze gelijkenis met het oog op ons of voor iedereen?’ vroeg Petrus. De Heer antwoordde: ‘Ja, wie zou die trouwe, verstandige beheerder zijn, die de heer zal aanstellen om zijn werkvolk op tijd hun eten te geven? Gelukkig de knecht die daarmee bezig is wanneer zijn heer komt. Ik verzeker jullie, hij zal hem aanstellen over al zijn bezittingen. Maar als die knecht bij zichzelf zegt: “Mijn heer komt nog lang niet”?, en de slaven en slavinnen mishandelt, en zelf gaat zitten eten en drinken, en zich gaat zitten bezatten, dan komt de heer van die knecht op een dag waarop deze hem niet verwacht en op een uur dat hij niet kent. Dan zal hij hem onthoofden en hem het lot van de trouwelozen laten delen. De knecht die weet wat zijn heer wil, maar niets heeft voorbereid of niet heeft gehandeld naar de wil van zijn heer, zal zwaar worden gestraft. Maar wie die wil niet kent, en heeft gedaan wat slaag verdient, zal licht worden gestraft. Van ieder aan wie veel is gegeven, zal veel worden geëist, en wie veel is toevertrouwd, van hem zal des te meer worden gevraagd.