Preek 26ste zondag van het jaar, B
Eerste lezing: Numeri 11, 25-29
Evangelie: Marcus 9, 38-48
Vandaag houdt de liturgie ons voor dat Gods Geest waait waar hij wil. In de eerste lezing horen we dat Mozes niet moeilijk doet over het feit dat ook anderen door Gods Geest bezield zijn. Integendeel, hij zegt ik zou willen dat de Heer op het hele volk Zijn Geest legt. En Jezus volgt hem daarin.
Geestkracht is geen eigendom van religieuze leiders. Gods Geest waait waar Hij wil en gelukkig maar. Hij bezielt ieder van ons. Het kan zomaar gebeuren dat jij met een enkel woord iemand weer zicht geeft op toekomst, lucht geeft als het leven hem benauwt.
Vandaag houdt de liturgie ons voor dat Gods Geest waait waar hij wil. In de eerste lezing horen we dat Mozes niet moeilijk doet over het feit dat ook anderen door Gods Geest bezield zijn. Integendeel, hij zegt ik zou willen dat de Heer op het hele volk Zijn Geest legt. En Jezus volgt hem daarin.
Geestkracht is geen eigendom van religieuze leiders. Gods Geest waait waar Hij wil en gelukkig maar. Hij bezielt ieder van ons. Het kan zomaar gebeuren dat jij met een enkel woord iemand weer zicht geeft op toekomst, lucht geeft als het leven hem benauwt.
We zien allemaal wat er zich overal in onze wereld afspeelt, dichtbij en veraf. Zoals vorige week die ramp in Oss, of dat gezin in Papendrecht. We zien ook hoe onvoorstelbaar veel mensen geraakt worden op zo’n moment. En dan gaat het er niet om of mensen christen zijn, moslim of niet gelovig. Je voelt je geraakt en wilt dat uiten al is het maar door een bloemetje te leggen bij die berg die er al ligt.
Maar ook beelden van mensen die slachtoffer zijn van natuurgeweld elders in de wereld komen heel dichtbij zoals nu die tsunami op Sulawesi. En ook dan is het niet belangrijk of men gelovig is of niet gelovig, christen of moslim. Je voelt je betrokken en als het mogelijk is bied je hulp.
Overal waar de een kans krijgt daar gebeurt wat God voor ogen heeft staan, daar is zijn Geest werkzaam.
De bezieling en de geestdrift om te werken aan zo’n wereld dichtbij en veraf kan nooit het exclusieve bezit zijn van een religie, ook niet van het christendom of van een bepaalde groep. Nogmaals, Gods Geest waait waar Hij wil.
Want zo wil ik de schriftlezingen van deze zondag verstaan.
Wanneer je een lijst zou maken van allerlei groeperingen die hier in Best of in Eindhoven werkzaam zijn in jongerenwerk, zieken- en bejaardenzorg, opvang van asielzoekers, verslaafden, maar ook in buurtpreventie en gewoon burenhulp, je zou tot een enorme waslijst komen. En datzelfde zie je wereldwijd. Gelukkig maar, want ik denk dat we het daar nog steeds van moeten hebben.
Marcus 10, 17-30
In het verleden waren het vaak religieuze ordes en congregaties van broeders en zusters die voorop liepen bij die bezieling door Gods Geest. Zij kwamen op voor allerlei noden en mistanden. Nu is hun werk en hun bezieling vaak overgenomen door maatschappelijke organisaties. We mogen hen dankbaar zijn voor hun bezieling en inzet, maar zij zullen de eerste zijn om steun te geven aan nieuwe initiatieven die hun geestdrift verder dragen.
Want soms bundelen mensen hun beste krachten en doen bij elkaar geestdrift op. Zij vormen een zonnebloemgroep, een parochiële werkgroep, een oudervereniging, Greenpeace, Pax Christi, enz. En wanneer mensen buiten onze kaders om zich op hun eigen wijze willen inzetten voor de samenleving, waarom niet? Ik denk dat ook zij zich mogen beroepen op dezelfde geestdrift die Jezus bezielde.
Gods Geest waait waar Hij wil en bezielt mensen ongeacht religie, politiek of afkomst. Gelukkig maar. Hij maakt ons tot vrienden, naasten, buren, wereldburgers.
Amen
Uit: Prentencatechismus
Deze prent stelt Jezus Christus met zijn leerlingen voor. Zijn ene hand wijst naar een kind dat Hij liet komen; zijn andere hand wijst naar een man die men met een molensteen om de hals in de zee werpt.
Jezus zag steeds welwillend op kinderen neer: “Laat de kinderen tot mij komen; niemand mag ze hinderen, want aan hen behoort het Rijk Gods.”? Dan omhelsde hij de kinderen, legde hun de handen op en zegende hen.
Mozes en de oudsten
Toen daalde de Heer neer in een wolk, sprak tot hen en legde een deel van de geest die op Mozes rustte, op die zeventig oudsten. En toen de geest op hen rustte, profeteerden zij, maar later hebben zij dat niet meer gedaan. En twee van de mannen waren in het kamp gebleven. De een heette Eldad, de ander Medad. Ook op hen rustte de geest, zij stonden op de lijst al waren zij niet naar de tent gegaan, en zij profeteerden in het kamp. Een jongen ging het ijlings aan Mozes vertellen en zei: ‘Eldad en Medad zijn aan het profeteren in het kamp!’ Jozua, de zoon van Nun, die al als jongeman in Mozes’ dienst gekomen was, zei daarop tegen Mozes: ‘Mijn heer, dat moet u hun verbieden.’ Mozes zei hem: ‘Waarom kom je voor mij op? Ik zou willen dat heel het volk van de Heer profeteerde en dat de Heer zijn geest op hen legde.’
Onderricht aan de leerlingen
Johannes zei tegen Hem: ‘Meester, we hebben iemand in uw naam demonen zien uitdrijven, en wij hebben hem tegengehouden, omdat hij geen volgeling van ons was.’ Maar Jezus zei: ‘Houd hem niet tegen, want iemand die in mijn naam een machtige daad verricht, zal niet gauw kwaad van Me spreken. Immers, wie niet tegen ons is, is vóór ons. Want als iemand je een beker water geeft omdat jullie van Christus zijn, Ik verzeker jullie, zijn loon zal hem niet ontgaan. Wie één van deze kleinen die op Mij vertrouwen ten val brengt, kan beter met een molensteen om zijn nek in zee geworpen worden. Als je hand je ten val brengt, hak haar dan af; je kunt beter verminkt het leven ingaan dan met twee handen in de hel verdwijnen, in het onblusbaar vuur. Als je voet je ten val brengt, hak hem dan af; je kunt beter kreupel het leven ingaan dan met twee voeten in de hel gegooid worden. Als je oog je ten val brengt, ruk het dan uit; je kunt beter met één oog het koninkrijk van God ingaan dan met twee ogen in de hel gegooid worden, waar hun worm niet van ophouden weet en het vuur niet dooft.
Diakenwijding van Berend van de Berg
De Digidulfke uitgave novemer 2024 is uit
Veranderingen in het team van pastores
BUSREIS BEDEVAART KEVELAER 22 AUGUSTUS 2024
Eervolle penning voor Theamarie Geilleit en Jeanne van Hal