Preek van de week

Preek 2de zondag in de veertigdagentijd 2016, C

Eerste lezing: Genesis 15, 5-12.17-18

Evangelie: Lucas 9, 28b-36

Het verhaal van Jezus’ gedaante verandering op de berg vraagt om Bijbelvaste lezers, want het staat vol toespelingen op het Oude Testament. Dat betekent echter niet dat je veel in de Bijbel gelezen moet hebben om het allemaal te begrijpen.

Bergen zijn in de Bijbel de ontmoetingsplaatsen van mens en God. Zo krijgt Mozes op de berg Sinaï de 10 woorden van God. Elia vecht met de afgoden op de berg Karmel. Jeruzalem, de stad van God, ligt op de Sionsberg. En Jezus sterft op Golgotha, een kleine heuvel even buiten Jeruzalem. Vandaag zij we op de berg van de gedaante verandering.

De drie leerlingen die met Jezus zijn meegekomen zien twee gedaanten naast Jezus staan: Mozes en Elia.

Mozes is de grote profeet die de tien woorden van God gekregen heeft. Zo weet het volk hoe ze met elkaar en met God moeten omgaan. Ook voor wie met Jezus omgaat blijven deze tien woorden van kracht. Jezus is immers niet gekomen om ze af te schaffen, maar om ze in vervulling te laten gaan. Na de dood van Jezus beseffen de leerlingen, al Bijbel lezend, op welke bijzonder manier Jezus dat heeft laten zien: Ik sterf, omdat ik van je hou!
Elia heeft laten zien dat je de ‘afgoden’ kunt overwinnen, ook al is dat nog zo moeilijk. Het lukt je, als je maar trouw blijft aan het verbond dat God met jou en jij met God bent aangegaan.

Ondertussen vallen de leerlingen in slaap, overmant door alles wat hen overkomt. ‘Slapen’ betekent in de Bijbel: er niet ‘bij’ zijn, niet beseffen, kunnen beseffen wat God aan het doen is. Deze zelfde leerlingen vallen nog een keer in slaap als ze bij Jezus zijn op een belangrijk moment: het Hof van Olijven. Ze konden er niet bij dat Jezus zou gaan sterven. Wat doet God nu toch.
Het is deze vraag die wij mensen onszelf en elkaar geregeld stellen wanneer pijn en verdriet ons leven treft: wat doet God nu toch? Waarom laat Hij dit gebeuren, waarom grijpt Hij niet in?

Als ze beseffen wat er gebeurt, staat Jezus helemaal centraal. Met Jezus gebeurt iets onverwachts. Zijn gelaat verandert van aanblik, zijn kleren worden helderwit. Hij wordt door God doorstraald, want God is Licht. Zo laat God in de mens Jezus zijn nabijheid ervaren.

Een vraag tot slot, speciaal voor de mensen onder ons die gehuwd zijn. Wanneer zien we iemand in wit gekleed en stralend voor Gods aangezicht staan?

Het is die ‘bruid’ die JA zegt tegen God en haar geliefde!

Verandering van uiterlijk, gedaante verandering is mogelijk, ook nu, als je je aan hem toevertrouwt.

Amen.

Genesis 15, 5-12.17-18

Gods verbond met Abram
God leidde Abram naar buiten en zei: ‘Kijk naar de hemel en tel de sterren, als u kunt.’ En Hij verzekerde hem: ‘Zo talrijk zal uw nageslacht zijn.’ Abram heeft de Heer geloofd en dat geloof is hem aangerekend als gerechtigheid. Toen zei Hij tegen hem: ‘Ik ben de Heer, die u uit Ur in Kasdim, leidde om u dit land in bezit te geven.’ Abram vroeg: ‘Ach Heer God, hoe kan ik weten dat ik het inderdaad zal krijgen?’ Hij zei tegen hem: ‘Haal een driejarige koe, een driejarige bok, een driejarige ram, een tortel en een jonge duif.’ Hij haalde dit alles, sneed de dieren doormidden en legde de stukken tegenover elkaar; alleen de vogels sneed hij niet door. Er kwamen roofvogels op de dode dieren af, maar Abram joeg ze weg.
Bij zonsondergang viel Abram in een diepe slaap; hevige angst en duisternis overvielen hem.
Toen de zon was ondergegaan en het helemaal donker was geworden, zag Abram een rokende oven en een vurige fakkel, die tussen de doormidden gesneden stukken door gingen. Op die dag sloot de Heer een verbond met Abram. Hij zei: ‘Aan uw nakomelingen schenk Ik dit land, vanaf de beek van Egypte tot aan de Grote Rivier, de Eufraat,

Lucas 9, 28-36

Jezus met Mozes en Elia
Ongeveer een week na deze woorden nam Hij Petrus, Johannes en Jakobus mee en ging Hij de berg op om te bidden. Terwijl Hij aan het bidden was, veranderde Hij van uiterlijk en werden zijn kleren stralend wit. Ineens waren er twee mannen met Hem in gesprek. Het waren Mozes en Elia, die in heerlijkheid verschenen en over zijn heengaan spraken, de voleinding van zijn leven in Jeruzalem. Petrus en de anderen waren overmand door slaap; toen ze wakker werden, zagen ze zijn heerlijkheid en de twee mannen die bij Hem stonden. Toen die weer van Hem wilden weggaan, zei Petrus tegen Jezus: ‘Meester, het is maar goed dat wij hier zijn; laten wij drie hutten maken, een voor U, een voor Mozes, en een voor Elia.’ Hij wist niet wat hij zei. Terwijl hij nog sprak, kwam er een wolk die hen overdekte; ze schrokken toen ze in de wolk terechtkwamen. Uit de wolk klonk een stem: ‘Dit is mijn uitverkoren Zoon; luister naar Hem.’ Toen de stem klonk, bleek Jezus alleen te zijn. Zij zwegen hierover en vertelden destijds aan niemand wat ze hadden gezien.