Preek van de week

Preek 27 december 2015, H. Familie, C

Eerste lezing: Sirach 3,2-6.12-14

Evangelie: Lucas 2,41-52

Vandaag een anders vormige overweging dan u gewend bent.
Gaat u er vandaag maar eens rustig bij zitten. Probeer uzelf te ontspannen en sluit rustig uw ogen. Haal nu uw familie eens voor de geest en neem daar rustig de tijd voor…

Laten we onze gedachten even gaan over al die weduwen en weduwnaars, die in het afgelopen jaar hun partner hebben verloren. Vergeten we niet te denken aan ouders die één of meerdere kinderen hebben verloren. We willen ook denken aan mensen die ongewild kinderloos zijn gebleven, of door hun kinderen in de steek zijn gelaten. Denken we aan verbroken vriendschappen, aan relaties die uitgelopen zijn op een teleurstelling. Zeker willen we niet vergeten de mensen die zich alleen voelen of alleen zijn gelaten. Stil gaan onze gedachten uit naar mensen die al zo lang uitzien naar de ware om hun leven mee te kunnen delen.
De vraag voor hen blijft: wordt deze kerst een tijd van thuiskomen?

Het evangelie neemt ons vandaag niet mee naar de vreugde van de kerststal, maar naar het gemis van ouders die hopeloos op zoek zijn naar hun kind. In het rusteloos zoeken van Maria en Jozef wordt ons duidelijk dat een mens verlangt naar de heelheid van het gezin, de familie waaruit het is voortgekomen. Rusteloos worden we voortgedreven totdat we rust vinden in het vinden en de omarming van onze geliefden. Zo ook bij Maria en Jozef, en Jezus, hoorden wij.

We maken vandaag kennis met nog een ander beeld. Het kind, Jezus, dat zijn eigen weg kiest, eigen keuzes maakt, maar niet begrepen wordt. Zijn ouders begrijpen Hem niet, maar omarmen wel hun Kind, om het weer me naar huis te nemen onvoorwaardelijk. En het Kind, het gaat weer mee om thuis te zijn.

Welke levenskeuzes we ook gemaakt hebben, wat ons in het leven ook overkomt, wat ons ook wordt aangedaan, we blijven verlangen naar een plek die we ‘thuis’ kunnen noemen. Dat is geen huis, maar het zijn mensen die ik mag herkennen als mijn gezin, als mijn familie. Dat is een tijd van thuiskomen.

Amen

Sirach 3,2-6.12-14

Eerbied voor de ouders
Want de Heer heeft aan de vader aanzien gegeven bij zijn kinderen, en Hij heeft het oordeel van de moeder bindend gemaakt voor haar zonen. Wie zijn vader hoogacht krijgt vergeving van zijn zonden en wie zijn moeder eert is als iemand die schatten verzamelt. Wie zijn vader hoogacht zal vreugde aan zijn kinderen beleven en als hij bidt, wordt hij verhoord. Wie zijn vader eert, zal lang leven en wie luistert naar de Heer geeft zijn moeder aanzien. Kind, verzorg je vader als hij oud is, en doe hem geen verdriet, zo lang hij leeft. Ook al is zijn verstand verzwakt, je moet het hem niet kwalijk nemen, en hem niet verachten, jij die nog al je kracht hebt. Want een goede daad, aan je vader bewezen, wordt niet vergeten: wat de zonden afbreken, bouwt zij weer voor je op.

Evangelie: Lucas 2,41-52

Jezus als twaalfjarige te midden van de rabbi’s in de tempel
Elk jaar trokken zijn ouders voor het paasfeest naar Jeruzalem. Toen Hij twaalf was geworden gingen ze weer, gewoontegetrouw. Toen de feestdagen voorbij waren en ze naar huis terugkeerden, bleef het kind Jezus in Jeruzalem achter, zonder dat zijn ouders het wisten. In de veronderstelling dat Hij zich bij het reisgezelschap bevond, reisden ze een hele dag voordat ze Hem gingen zoeken bij familie en kennissen. Maar toen ze Hem niet vonden, keerden ze naar Jeruzalem terug om Hem daar te zoeken. Pas na drie dagen vonden ze Hem in de tempel; Hij zat er midden tussen de rabbi’s, luisterde naar hen en stelde hun vragen. Allen die Hem hoorden, stonden versteld van zijn inzicht en zijn antwoorden. Toen ze Hem daar zagen, waren ze zeer ontdaan. Zijn moeder zei: ‘Kind, hoe kon je ons dit aandoen? Wat waren je vader en ik ongerust toen we je kwijt waren.’ Hij zei tegen hen: ‘Waarom hebben jullie mij gezocht? Wisten jullie niet dat ik bij mijn Vader moest zijn?’ Maar zij begrepen deze uitspraak niet. Hij ging met hen mee naar Nazareth, en schikte zich naar hen. Zijn moeder bewaarde alles in haar hart. Jezus werd een wijs en volwassen man, die steeds meer in de gunst kwam bij God en de mensen.